بررسی مقایسه ای ریزنشت ترمیم های کلاس ii کامپوزیت به دو روش dye-extraction و fluid filtration

مقدمه: کاربرد ادهزیو با کامپوزیت مناسب یکی از نکات مهم در ترمیم مواد هم رنگ دندان و افزایش سیل لبه ای است. هدف از این مطالعه بررسی ریزنشت چند نوع ادهزیو با کامپوزیت های مختلف با دو روش fluid filtration وdye-extraction و سنجش میزان همبستگی دو روش بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، برروی سطوح پروگزیمال 48 دندان پره مولار سالم کشیده شده انسانی، حفرات کلاس دو با پهنای جینجیوال 5/0 ± 5/1 میلی متر، ارتفاع اکلوزوجینجیوالی 4 میلی متر و عرض 3/1 فاصله بین نوک کاسپ ها تهیه شدند. نمونه ها به چهار گروه آزمایشی 12 تایی تقسیم شدند: در گروه اول ادهزیو opti bond solo plus با کامپوزیت herculite xrv، گروه دوم ادهزیو opti bond solo plus با کامپوزیت master dent، گروه سوم ادهزیو prime & bond nt با کامپوزیت herculite xrv، و درگروه چهارم ادهزیو prime & bond nt با کامپوزیت master dent استفاده شد. میزان ریزنشت نمونه های ترمیم شده ابتدا توسط fluid filtration و سپس به روش dye-extraction اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری kruskal-wallis و mann-whitney با تصحیح bone ferroni وspearman’s rho آنالیز و در سطح اطمینان 95% بررسی شدند. یافته ها: به ترتیب مقادیر حداقل و حداکثر میانگین ریزنشت در روش dye-extraction و fluid filtration در گروه های اول و چهارم به دست آمد. در هر دو روش سنجش ریزنشت تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی وجود داشت (001/ 0= p value). آزمون spearman rho همبستگی قوی و مستقیمی را بین دو روش آشکار ساخت (797/0r =  ،001/0(p value = . نتیجه گیری: در هر دو روش سنجش ریزنشت، کاربرد ادهزیو اتانول بیس در مقایسه با استون بیس باعث کاهش ریزنشت گردید. استفاده از کامپوزیت لایت کیور بر خلاف کامپوزیت سلف کیور با هر دو نوع ادهزیو سبب افزایش سیل لبه ای شد.